وقتی انسان از طریق بالا بردن آگاهی و درک و فهم، نسبت به گذشته‌ها دلتنگی نکند،
و میل به خیال‌بافی در مورد آینده را نیز رها کند، "زمان" محو می‌شود.
با از بین رفتن زمان، ناگهان "ذهن" ناپدید می‌شود.
و وقتی که ذهن نباشد، "سکوت" تجربه می‌شود.
و در آن سکوت، ماوراء ناشناخته در شما نفوذ می‌کند.
در آن سکوت است که ملاقات با خدا رخ می‌دهد،
و شادی و سرور و برکت نصیبتان می‌شود.
قلمرو خداوند در سکوت نهفته است.
