مراقبه پروسۀ سادۀ مشاهده ذهنتان است، نه مقابله و نه کنترل ذهن بلکه فقط ماندن در آنجاست، به عنوان شاهدی خاموش.
هر آنچه از ذهن ات می گذرد تنها مشاهده کن بدون هیچ تعصبی در برابر آن.
هیچ نامی بر آن نگذار؛
نگو که
این نبایست که به ذهن من بیاید،
این فکری زشت و ناپسند است،
و این فکری زیبا و مقدس است.
نباید قضاوت نمایی و باید همانگونه عاری از قضاوت باقی بمانی؛
زیرا لحظه ای که آلوده به قضاوت شدی، مراقبه را از دست خواهی داد.
